Het Zwin, uitgetest en goedgekeurd! (ja, ook voor niet vogelspotters!)

We gingen al wel eens wandelen in de streek rond Het Zwin, maar een bezoekje aan het Natuurpark zelf, dat was toch al even geleden. Tijd om daar verandering in te brengen, tijdens de warmste week van deze zomer dan nog... 

Kleine insider tip: als het overal heet is, en iedereen naar de kust gaat voor verkoeling, dan is het mega rustig in het Zwin!

Bij aankomst ga je binnen langs het bezoekerscentrum. Vergeet niet voor het binnenkomen even naar boven te kijken, met een beetje geluk kan je daar al je eerste ooievaar spotten.
In het hoofdgebouw kan je drie activiteiten doen, die we alle drie voor jullie hebben uitgetest. Ons testpubliek bestond uit 4 volwassenen en 2 prille tienerdochters, en we waren allemaal even geboeid door wat de daar te zien kregen.

We startten op de panoramatoren en kregen daar meteen een prachtig overzicht van het park. Het uitzicht is geweldig, zelfs deze vrouw met hoogtevrees vond het meer dan de moeite waard! En we zagen ook enkele ooievaars van dichtbij.

Daarna stopten we bij de tijdelijke fototentoonstelling ‘Wildlife Photographer of the Year’. Deze tentoonstelling is inbegrepen in het toegangsticket en toont de 100 mooiste wildlifebeelden van de wereld. Ik moest af en toe de ogen toeknijpen voor de spinnenfoto’s, maar wat een prachtige beelden!

De derde stop bracht ons naar de interactieve tentoonstelling. Je start er in de aankomsthal van de luchthaven, want het Zwin is nu eenmaal de internationale luchthaven voor vogels!
We kregen een pasje om te activeren en werden zo gelinkt aan een vogel. De rest van de tentoonstelling volg je dan als die vogel. Bij het registreren geef je ook je leeftijd mee, zo is alle info aangepast aan kinderen, tieners of volwassenen.
Je leert er heel wat bij over de voeding van de vogels, migratie, voortplanting etc. En je mag zelf ook dingen doen, zoals vliegen als jouw vogel (ik mocht sierlijk vliegen als een Lepelaar), helpen een ei uitbroeden met de warmte van je handen… De tienerdochters hebben alles bekeken en alle opdrachten uitgevoerd, een dikke pluim voor de tentoonstelling. 

Nu de benen al getraind waren van het blotevoetenpad, maar we nog niet uitgeput waren, kon het Huttenparcours van 1 km er ook nog bij. Het is een korte wandeling in afstand, maar bij elke hut krijg je uitleg over een onderwerp of valt er iets te beleven voor de kinderen, waardoor de wandeling wel wat langer duurt.
Wat mij vooral bijblijft is de uitleg over het (weliswaar korte) leven van de eendagsvlieg, de tieners houden misschien net wat meer herinneringen over aan de klim- en klauterdingen onderweg.